از افول بیکاری در سال ۱۴۰۱ تا واردات یک تن شمش طلا به کشور
تاریخ انتشار: ۷ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۴۴۳۸۸
مهمترین عناوین روزنامههای امروز _یکشنبه هفتم خردادماه ۱۴۰۲_ را در ادامه میخوانید.
به گزارش خبرنگار ایمنا، مطبوعات و رسانههای آزاد و شفاف در هر جامعهای از ارکان توسعه و دموکراسی بهشمار میآید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «رسانه ملی داشتیم، اما زبان تبیین نداشتیم» نوشت: حسن رحیم پور ازغدی با انتقاد از عملکرد ضعیف رسانهای در تبیین دستاوردهای انقلاب گفت: «بعضاً افتخار را تبدیل به ننگ میکنیم، چون بلد نیستیم درست حرف بزنیم. انسانیترین حرکت را جوری مخفی میکنیم که انگار حرکتی غلط است.»
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در مراسم آغاز به کار «رادیو تبیین» گفت: دشمن این قدر دروغ گفت که دستاوردهای نظام دیده نشد. بعضی جوانان میپرسند از نظر علمی و صنعتی زمان شاه بهتر بوده یا الان؟ این سؤال به خاطر ضعف رسانههای ماست. ما عقده در لسان داشتیم و درست عمل نکردیم. ما موفقیتهای بزرگی داشتیم ولی در تبیین مواضع اعتقادی، اخلاقی، سیاسی و شرعی انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی در یک عرصههایی شکست خوردیم و باید این شکست را بپذیریم. حالا وقت ضد حمله است.»
دوران صداوسیمای بدون رقیب گذشته
رحیم پور ازغدی در بخشی از سخنانش با اشاره به آیات قرآن گفت: «خدا در قرآن به انبیا میفرماید که به مردم بگویید شغل ما پیغمبری نیست و غیرانتفاعی خدمت میکنیم. مخاطب باید ما را باور کند. در این صورت میتوانیم با یک موج رادیو مسیر افکار عمومی را تغییر دهیم. البته یک تاکتیک رسانهای وجود دارد که نظام سرمایهداری با بمباران افکار عمومی یک حرف مفت را با رسانههای متعدد تحمیل میکند. در دورانی که رسانه آمده فاصله ما با نسل قبل بیشتر شدهاست.»
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «افول بیکاری در سال ۱۴۰۱» نوشت: دادهها حکایت از آن دارند که بازار اشتغال کشور در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰ از وضعیت مطلوبی برخوردار بوده است، نشان به آن نشان که در این سال نسبت به سال ۱۴۰۰، همزمان با کاهش نرخ بیکاری، تعداد جمعیتی که امیدواری بیشتری برای یافتن کار داشتند نیز با افزایش ۲۴۲ هزار نفری مواجه و به جمعیت شاغل کشور نیز ۲۶۸ هزار نفر افزوده شد.
بر اساس دادههای مرکز آمار، سال گذشته نسبت به سال ۱۴۰۰، نرخ بیکاری با کاهش ۰.۲ درصدی به ۹ درصد رسید و با وجود اینکه سهم نرخ مشارکت اقتصادی بدون تغییر ماند و در ایستگاه ۴۰.۹ درصد ثابت ماند، اما بر تعداد جمعیت اضافه شد و به ۲۴۲ هزار نفر در پایان سال ۱۴۰۱ رسید.
در همین بازه زمانی نیز تعداد ۲۶۸ هزار شغل جدید به بازار اشتغال کشور افزوده شد. جمعیت بیکار کشور در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰ حدود ۲۵ هزار نفر پایینتر آمده است.
کل جمعیت شاغل کشور در سال گذشته ۲۳ میلیون و ۷۱۵ هزار نفر برآورد شده که نسبت به سال ۱۴۰۰ بالغ بر ۲۶۸ هزار نفر بالاتر رفته است. با وجود افزایش تعداد شاغلان در سال گذشته، نرخ اشتغال در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰ تغییری نکرده و در همان عدد ۳۷.۲ درصد باقی مانده است.
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «واردات یک تن شمش طلا به کشور در قالب بازگشت ارز صادرات» نوشت: رئیس سابق سازمان توسعه تجارت از ورود یک تن شمش طلا به کشور طی سه ماه گذشته در قالب بازگشت ارز صادرات خبر داد.
علیرضا پیمان پاک در فضای مجازی نوشت: «با همراهی بانک مرکزی طی سه ماهه گذشته بیش از یک تن شمش طلای استاندارد در قالب بازگشت ارز صادرکنندگان خرد به کشور وارد شده است.»
وی با اشاره به اینکه این عدد طی سه سال گذشته تنها ۸۰ کیلوگرم بوده است، تأکید کرد: تسهیل شرایط بازگشت ارز در شرایط فعلی بهترین راه خنثیسازی تحریمها است.
گفتنی است به دلیل تحریمهای آمریکا با استفاده از سلاح دلار، کشورمان راههای جایگزینی برای دور زدن این تحریمها در پیش گرفته است. در همین زمینه براساس تصمیم دولت، صادرکنندگان میتوانند به ازای تعهد ارزی خود مبنی بر بازگشت ارز صادرات، شمش طلا وارد کنند.
دولت همچنین به دنبال تسویههای غیر دلاری در مبادلات خارجی و استفاده از ظرفیت همکاریهای پولی با کشورها است. نشست اخیر اتحادیه پایاپای آسیایی که هفته قبل به میزبانی بانک مرکزی کشورمان برگزار شد نیز اقدامی در همین چارچوب به شمار میرود.
روزنامه وطن امروز در صفحه نخست امروز خود با تیتر «محو کمالیسم در اردوغانیسم» نوشت: تا دو هفته پیش که هنوز صندوقهای دور اول انتخابات ریاستجمهوری ترکیه باز نشده بود، تصور عمومی بر این بود که زلزله زمستانی، آرزوهای بهاره اردوغان را بر باد خواهد داد اما حالا به نظر نمیرسد با توجه به واقعیات زمینی فلات آناتولی، فعلاً هیچ زلزلهای حریف «رجب پاشا» شود.
به اعتقاد «قوا مراد اوزتاسکین» مقالهنویس ترک روزنامه واشنگتنپست و از آشنایان مشترک اردوغان و مرحوم خاشقچی، زلزله دوقلوی ویرانگر اخیر در جنوب ترکیه - و شمال سوریه - نهتنها پایههای قدرت سلطان پرزیدنت را نلرزاند، بلکه با مشاهده آرای مرحله اول در شش استان زلزلهزده و فلاکتزده مزبور میتوان گفت او به شکلی عجیب شکست را هم در این مناطق به پیروزی تبدیل کرده است.
رئیسجمهوری که به نظر میرسید منفورترین شخصیت استانهایی باشد که بیشترین آمار تلفات و ویرانی ساختمانها را در زلزلههای ۷.۸ و ۷.۶ ریشتری - و صدها پسلرزه قوی دیگر - در بهمن گذشته به خود اختصاص دادهاند، به شگفتانگیزترین شکل ممکن در این شش استان به طور میانگین ۶۳ درصد آرای انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۲۳ را کسب کرده، در حالی که کل آرای رجب طیب اردوغان ۴۹.۵۲ درصد در مقابل ۴۴.۸۸ درصد کمال قلیچداراوغلو، رقیب قدیمی او، دبیرکل حزب جمهوری خلق و رهبر ائتلاف ملت- ائتلاف فراگیر ۶ حزب مخالف دولت – بوده است.
کد خبر 663843منبع: ایمنا
کلیدواژه: پیشخوان روزنامه ها روزنامه های امروز روزنامه روزنامه کیهان روزنامه وطن امروز روزنامه جوان روزنامه ایران اردوغان قلیچدار اوغلو بيكاري نرخ بيكاري اشتغال اشتغالزایی حسن رحیم پور ازغدی رادیو جهاد تبیین شمش طلا رسانه ترکیه تحریم های آمریکا روزنامه قدس شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق نسبت به سال ۱۴۰۰ یک تن شمش طلا سال ۱۴۰۱ بازگشت ارز سال گذشته هزار نفر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۴۴۳۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افول تشکلهای دانشجویی، بدنه اجرایی کشور را تضعیف میکند
به گزارش خبرنگار گروه استانهای ایسکانیوز از اصفهان، افت محسوس پویایی تشکلهای دانشجویی ظرف سالهای اخیر، موضوعی است که بارها مورد اشاره تحلیلگران قرار گرفته و تلاش شده در این خصوص آسیبشناسی شود. فرید نادری دانشجوی دکتری مهندسی سازه در دانشگاه خواجه نصیر، از جمله فعالان باسابقه تشکلهای دانشجویی است که هم در دانشگاه آزاد و هم دانشگاههای دولتی، سابقه تحصیل و کنشگری دانشجویی داشته و بینش خوبی راجعبه فراز و فرود تشکلهای دانشجویی و چالشهای موجود در این حوزه دارد. وی انقطاع روند نسلسازی در تشکلها را ناشی از سیاستهای غلط مسئولان دانشگاهی و یکدستسازی تشکلها دانسته و بر لزوم حفظ استقلال این نهادها و احیای اصالت آنها تأکید دارد. این گفتوگوی تفصیلی را در ادامه میخوانید.
به عنوان سؤال نخست، چگونه وارد فضای کنشگری دانشجویی شدید و چه مسیری را پیمودید؟زمانی که من در سال ۱۳۹۴ وارد دانشگاه آزاد اصفهان شدم، اغلب دانشجویان دغدغههای سیاسی داشتند. بهخاطر همین، خود به خود من هم وارد این فضا شدم. البته، فعالیتهای سابق سیاسی در خانوادهام هم در این موضوع بیتأثیر نبود.
پس از مدتی برای اجرای برنامههای مختلف، در کنار «بسیج دانشجویی» مستقیماً با معاونت فرهنگی دانشگاه وارد همکاری شدم. این فعالیتها در نهایت زمینهساز حضورم در «تشکل سیاسی امیرالمؤمنین (ع)» که یکی از قدیمیترین تشکلهای دانشگاه آزاد در کشور بود، شد. پس از دو سال فعالیت و پیمودن سلسلهمراتب تشکیلاتی، دبیر این تشکل شدم و بعد از یک سال نیز در «شورای مرکزی اتحادیه تشکلهای اسلامی-سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی» مسئولیت پذیرفتم.
پس از ورود به تشکلهای سیاسی دانشگاه، چه برنامهای را دنبال کردید؟پس از حضور در تشکل امیرالمؤمنین (ع) متأسفانه شاهد حواشیای از جمله گرایشهای جناحی این تشکل بودم. به همین دلیل پس از راهیابی به شورای مرکزی تشکل با رأی دانشجویان و انتخاب شدن به عنوان دبیر تشکل، اولین گام، حذف وابستگیها بود.
این تشکل بهطور عمده، هدف تبیین و بسترسازی فضای سالم سیاسی برای کنشگری دانشجویی را دنبال میکرد. به همین دلیل، معمولاً هنگامی که کانونها و انجمنهای علمی خواهان برگزاری برنامههایی بودند که رویکرد فرهنگی-سیاسی و علمی-سیاسی داشت و آنها به دلیل مقررات قادر به ورود به مباحث سیاسی نبودند، این نوع برنامهها را بهطور مشترک با همراهی تشکل امیرالمؤمنین (ع) برگزار میکردیم و بُعد سیاسی برنامه را ما برعهده میگرفتیم. این نوع جلسات، به ما امکان تبیین مسائل روز سیاسی را با مشارکت دانشجویان عضو کانونها و انجمنهای علمی میداد.
آغاز یکدستسازی آیا آرمان یا هدفی در طول فعالیت داشتی که تحقق آن به چالش برخورده باشد؟به شخصه فرد آرمانگرایی نیستم که روند کاریام را مبتنی بر عقاید آرمانی جلو ببرم. برعکس، خود را واقعگرا میدانم و سعی میکنم تحلیلهایام هم مبتنی بر عملگرایی باشد به همین دلیل، تا آنجا که به عملکرد من بازمیگشت، تقریباً هیچ مشکلی نداشتیم و همه برنامهها بهخوبی اجرا میشد.
مشکلات از جایی شروع شد که پس از مدتی فعالیت، معاونت فرهنگی دانشگاه آزاد تصمیم گرفت که با ایده حذف تشکلهای قدیمی و جایگزین کردنشان با تشکلهای جدید موافقت کند! تشکل اسلامی-سیاسی امیرالمؤمنین (ع) جزوی از همین تشکلهای قدیمی بود که با استراتژی جدید دانشگاه باید حذف میشد. اکثر تشکلهای قدیمی بعد از این جریانات، یا تغییر هویت دادند و یا اساساً منحل شدند.
پایان شناسنامهدارها بهنظر شما، هدف از سیاست جدید دانشگاه در قبال این تشکلها چه بود؟رویکرد دانشگاه برای پویایی فضای سیاسی دانشجویی، در ابتدا معطوف به احیای تشکلهای قدیمی بود. اما به هر دلیلی، این رویکرد تغییر کرد و دانشگاه تصمیم گرفت که نهادهای سیاسی دانشجویی ذیل تشکلهای تابلودار ساماندهی شوند [تشکلهای تابلودار، تشکلهایی با عنوان واحد در سراسر کشور مثل «انجمن اسلامی» یا «جامعه اسلامی» هستند که با پسوند نامِ دانشگاه، از یکدیگر تفکیک میشوند]. با این روش، کنترل تشکلها آسانتر است؛ زیرا همگی زیرمجموعه اتحادیههای مشخصی خواهند بود. در آن برهه، بسیاری از تشکلها فعالیت غیروابسته و بدون رنگ و بوی جناحی داشتند و با تعریف شدن بهعنوان زیرمجموعه یک تشکل با خط فکری ثابت مخالفت میکردند؛ اما در نهایت، این دانشگاه بود که توانست اراده خود را حاکم کند.
آسیب تشکلهای جناحی آیا این فرآیند، در تضاد با دیدگاه رهبری در رابطه با «پرهیز از نگاه جناحی، سیاسیکاری و تبدیل دانشگاه به باشگاه احزاب» نبود؟بله! بهنظر میرسد با سخن مقام معظم رهبری مغایرت داشت. البته باید توجه داشت که تشکلهای تابلودار، بهصورت زبانی اعلام میکنند که گرایش جناحی ندارند. اما در عمل -برای مثال زمان انتخابات- دقیقاً از نامزدهای جناح مشخصی حمایت کرده و متصل به جناحها میشوند.
در کشورهای توسعهیافته، احزاب با مانیفست و تشکیلات مشخصی فعالیت دارند که تعداد آنها هم محدود است در برابر عملکردشان پاسخگو هستند. اما در شرایطی که در کشورها ما هرگاه چند نفر اراده کنند میتوانند با فراهم کردن سادهترین شرایط، حزبِ خود را تأسیس کنند، گرایش دانشگاه به این احزاب و جریانهای غیرپاسخگو، هم دانشگاه و هم دانشجویان را دچار آسیب میکند. فضای دانشجویی، باید بدون وابستگی سیاسی باشد و دانشجو آزادانه بتواند فعالیت و کسب تجربه کند.
چه شرایطی باید فراهم میشد تا استراتژی دانشگاه در یکدستسازی تشکلها ذیل چند تابلوی مشخص، بتواند به موفقیت برسد؟این رویکرد زمانی خوب بود که دانشگاه میتوانست تمامی گرایشها و سلایق را پوشش دهد. هدف اصلی این سیاستها، گذر دادنِ نسلی تشکلها با فشار دانشگاه بود. درحالی که گذر نسلی باید در خود تشکل انجام شود. چهطور میشود به اجبار، گذر نسلی را محقق کرد؟! اصرار دانشگاه بر این موضوع و بیتوجهی به لزوم پرورش نسل در بطن خود تشکلها، باعث شد این نهادها هماکنون در «کما» باشند و پس از گذر چندین سال هنوز دانشگاه نمیتواند آنها را احیا کند.
تشدید انقطاع نسلی سهم پاندمی کرونا را در این تحولات چهقدر برجسته میدانید؟اتفاقاً دلیل کاهش کیفیت رویدادهای دانشگاهی پس از پایان پاندمی کرونا، هم به زعم من بیتوجهی به نسلسازی اصولی در بطن تشکلها بود. معدود نهادهای دانشجویی که توانستند علیرغم این چالشها، بعد از کرونا هم زنده بمانند، دقیقاً همان نهادهایی بودند که پرورش نسل را به هر ترتیبی دنبال کردند. ولی آن دسته از تشکلها که درگیر تغییر سیاستهای فرهنگی دانشگاه شدند و از این مقوله غافل ماندند، بعدها سطح فعالیتهای سیاسی و فرهنگی در دانشگاه را نیز همراه با افت خود، پایین کشیدند. مثل مشارکت در انتخابات همین امسال که تا لحظه آخر، هیچ تشکلی وارد میدان نشده بود!
با حذف تشکلهای قدیمی، تمامی تجهیزات و امکاناتی که طی سالها تلاش ادوار مختلف جمعآوری شده بود، متأسفانه و ناباورانه در بدنه اداری دانشگاه تقسیم شد و حتی دیگر راه احیای آنها نیز وجود نداشت. تشکلهای جدید هم با فقدان پشتوانه انسانی، تشکیلاتی و سختافزاری، قدرت کار کردن نداشتند. معتقدم اگر دانشگاه به جای رویکرد حذفی، فرصت میداد تا نسل جدید آهسته-آهسته وارد تشکلهای قدیمی شود، عمر این تشکلها اقلاً حداقل ۴ یا ۵ دوره تدوام پیدا میکرد و فضای سیاسی در دانشگاه پویا میماند.
این مشکلات، تا چه اندازه در دانشگاههای دولتی هم نمود دارد؟فضای تشکلها در دانشگاههای دولتی هم چالشهای خص خود را دارد. اما افت تشکلها در سطح دانشگاه آزاد بسیار جدیتر بوده است؛ زیرا دانشگاههای دولتی، قواعد و تشکیلات مشخصی را از دههها قبل پدید آورده بودند. دانشگاه آزاد سعی کرد از رویکرد دانشگاههای دولتی تقلید کند، اما در نهایت، تمامی اتحادیههای دانشجویی خود را هم از دست داد! بنابراین، هرچند تشکلها در دانشگاههای دولتی نسبت به دهه گذشته ضعیفتر شدهاند، اما فعالیت تشکلهای دانشگاه آزاد تقریباً متوقف شده است.
بازگشت تشکلها به دانشجویان آیا هنوز راهی برای احیای تشکلها وجود دارد؟بهنظر من، تشکل باید بیشتر سمت دانشجو باشد تا مسئولان! آسیب اصلی که در بسیاری از تشکلهای جدیدالتأسیس میبینیم، پشتیبانی از مسئولان شهر و دانشگاه بهجای پشتیبانی از دانشجویان است. متأسفانه ساختار طوری برنامهریزی شده که تشکلها و اتحادیهها برای تضمین دریافت بودجه و امتیازات، مجبور به جهتگیری بهسمت مسئولان دانشگاه هستند. باید این ساختار اصلاح شود، تا تشکلها اصالت خود را بازیابی کنند. باید تشکلهای دانشجویی بهسمت دانشجویان برگردند و البته مسئولان هم اگر قصد بازگشت پویایی سیاسی به دانشگاه را دارند، باید دست این تشکلها برای اجرای برنامههایشان بازتر بگذارند.
بهعنوان پرسش آخر، در صورت تداوم سیاستهای فعلی، چه دورنمایی برای فضای کنشگری دانشجویی میبینید؟ دولت و مسئولان کشوری، چه کاری میتوانند برای این تشکلها انجام دهند؟دولت اصلاً نیازی به ورود در تشکلهای دانشجویی ندارد. دولت اگر ظرفیتی دارد، باید آن را در جهت انجام وظایف ذاتیاش و تحقق وعدههایی که به مردم داده بهکار بگیرد! باید استقلال دانشگاه حفظ شود و تشکلها، در فضایی کاملاً دانشجویی احیا شوند. با حفظ روند موجود، مطمئن باشید دیگر جوان توانمند سیاسی در دانشگاه تربیت نخواهد شد و بعداً اگر یکی از آنها بخواهد مسئولیتی بگیرد، بهدلیل فقدان تجربه کافی و پختگی سیاسی، نمیتواند مسئولیت خود را به درستی انجام دهد. با فقدان تجربهاندوزی و شبکهسازی دانشجویی، مدیران میانی کشور در آینده، چهرههای ضعیفی خواهند بود که به اجبار انتخاب خواهند شد.
خبرنگار: علی سمیرمی
انتهای خبر/
کد خبر: 1227677 برچسبها تشکلهای دانشجویی بسیج دانشجویی اصفهان